Parteš

Iz Wikipedije, slobodne enciklopedije

Parteš
Osnovni podaci
Država	Srbija
Pokrajina	Kosovo i Metohija
Upravni okrug	Kosovskopomoravski
Opština	Gnjilane
UNMIK	Parteš
Stanovništvo
Geografija
Koordinate	42°24′07″N 21°26′01″E / 42.4019°N 21.4336°E
Parteš Parteš (Srbije)
Ostali podaci

Koordinate: 42° 24′ 07″ SGŠ, 21° 26′ 01″ IGD Parteš (albanski: Partesh) je naselje u Opštini Gnjilane, Kosovo i Metohija, Republika Srbija. Većinsko stanovništvo su Srbi. Selo Parteš je sedište istoimene Unmikove opštine Parteš izdvojene iz opštine Gnjilane.

Sadržaj

• 1 Istorija
• 2 Poreklo stanovništva po rodovima
• 3 Reference
• 4 Vidi još

Istorija

U doba kneza Lazara kao topografski naziv pominje se „Parteš Kladenac“. Po narodnoj tradiciji na ovom mestu selo nije nikada postojalo sve do oko 1750. godine, kada su se tu nastanili neki doseljeni Albanci. Zbog blata na ovom mestu oni se promene sa nekim srpskim rodovima iz sela Žegovca, pa odu u planinu, a Srbi siđu i nastane se u Partešu.

Poreklo stanovništva po rodovima

Podaci iz 1929. godine^[1]

Srpski rodovi:

• Pavičići (12 k., Sv. Jovan), preseljeni iz Žegovca oko 1750. godine; Simonići (5 k.) i Kovačovci (18 k.) su postali od Pavičića i imaju istu slavu.

• Kulići (4 k., Sv. Jovan), doseljeni iz Žegovca sa Pavičićima.

• Savići ili Kikerci (1 k., Sv. Jovan), doseljeni iz Žegovca posle Pavičića. „Raselili“ se, jer su ubili nekog ćehaju.

• Kalauzići (12 k., Sv. Jovan), doseljeni iz Žegovca kad i gornji.

• Karadžići (9 k., Sv. Nikola), doseljeni posle Savića i Kalauza iz Karadžinca sa Kosova.

• Nikići/Melezi (4 k., Sv. Nikola), doseljeni oko 1810. godine sa Kopaonika. Prvo se nastanili u Vlaštici, pa boravili u Vladovu i oko 1860. godine su preseljeni u Partešu. Melezima su prozvani što su prilikom doseljavanja sa Kopaonika znali albanski jezik, dok u Gornjoj Moravi taj jezik od Srba još niko nije govorio.

• Grbelići (6 k., Sv. Marko). Gospodari Džinići ih doveli iz Makedonije oko 1830. godine. U početku su 7 godina živeli u Cernici i bavili se stočarstvom i „vođenjem mečke“. Džinići ih presele u ravnicu i nagnaju na zemljoradnju.

• Ivanovci (1 k., Sv. Arhanđeo), preseljeni iz Šilova 1895. godine na imanje svoje majke.

• Adži-Perci (1 k., Sv. Đorđe), preseljeni iz Pasjana 1904. godine od istoimenog roda na nasleđeno imanje. Starinom su iz susednog sela Nosalja.

• Prezimena koja se javljaju u selu su: Simić, Stolić, Stošić, Savić, Stanković, Stević, Stojković, Jović, Jocić, Jovanović, Marković, Mitrović, Mirković, Milošević, Novaković, Tasić, Trifunović, Perić, Petković, Gavrilović, Vasić, Aksić, Lazić, Đokić, Živković, Cvetković, Karadžić, Dimić, Kecić, Zafirović, Dajić i druga.

Crkva Svete Trojice u Partešu

Iz Vikipedije, slobodne enciklopedije

Idi na navigaciju Idi na pretragu

Za drugu upotrebu, pogledajte članak Crkva Svete Trojice.

Crkva Svete Trojice

Crkva Svete Trojice
Osnovni podaci
Osnivanje	1996.
Mesto	Parteš, Kosovo i Metohija,  Srbija

Crkva Svete Trojice u Partešu, naseljenom mestu na teritoriji opštine Gnjilane, na Kosovu i Metohiji, pripada Eparhiji raško-prizrenskoj Srpske pravoslavne crkve.

U selu Parteš nije bilo crkve sve do 1990. godine do dobijanja dozvole za izgradnju hrama, da bi u septembru osvećen kamen temeljac za gradnju crkve posvećene Svetoj Trojici. Osveštenje je izvršio i blagosolov za gradnju crkve dao je mitropolit raško-prizrenski vladika Pavle (Gojko Stojčević; 1914–2009) koji je bio na ovoj dužnosti od 1957. do 1990. godine, a potom se nalazio na dužnosti patrijarha do svoje smrti. ^[1]

Gradnja crkve trajala je sve do 1996. godine, kada je na Duhovni utorak 28. maja obavljeno osvećenje crkve od strane preosvećenog patrijarha Pavla sa sveštenstvom. Vikarni Episkop Lipljanski Teodosije je u oktobru 2010. godine služio Svetu Liturgiju i osveštao kamen temeljac za zvonik pored crkve Svete Trojice u Partešu.

U crkvi je 2013. godine novembra meseca postavljen vladičanski tron koji je urađen u kamenu po uzoru na onaj iz manastira Dečani.^[2]